‘Ik dacht alleen maar: Wanneer mag dat biertje open?’

‘Ik dacht alleen maar: Wanneer mag dat biertje open?’

Jarenlang dacht hij bij het opstaan niet aan een kop koffie of warme douche, maar aan wanneer dat eerste biertje open kon. Oud-wethouder van Nijkerk Theo Manten (55) verzweeg zijn alcoholverslaving altijd, maar doet nu hij precies één jaar ‘clean’ is een boekje open. ‘Ik had weleens gedronken als ik in een raadsvergadering zat.’

Hij heeft lang getwijfeld om zijn verhaal te doen. Want in Nijkerk en Nijkerkerveen is hij immers een bekende persoonlijkheid als oud-wethouder van sport, welzijn, cultuur en ouderenzorg. ,,Openheid en eerlijkheid, dat is onderdeel van je herstel. Ik wil anderen laten weten dat er een weg is uit de hel. Niet dat ik nu in de zevende hemel ben, maar herstel is het mooiste wat een verslaafde kan overkomen”, vertelt Manten.

Zijn verslaving is een proces geweest dat er naar zijn idee langzamerhand in is geslopen: in zijn tienertijd was het heel gebruikelijk om te drinken op feestjes. ,,Alcohol was overal te krijgen. Het drinken werd nooit minder, alleen maar meer. Er kwamen steeds meer gelegenheden waar ik een biertje of een wijntje kon drinken, het drinken was echt onderdeel van mijn sociale leven.”

Horecagelegenheden

Manten was eigenaar van diverse horecagelegenheden en al jaren actief als raadslid voordat hij wethouder werd voor Partij Nijkerk in Nijkerk. ,,Toen ik mijn baan als wethouder kreeg kon ik niet volop drinken. Als ik maar bezig was, ging het goed. Ik had weleens gedronken als ik in de raadszaal zat, maar heb me nooit asociaal gedragen en het had geen invloed op de portefeuilles waar ik verantwoordelijk voor was.”

Ik werd uit de partij gezet, omdat ik in het brandpunt van de belangstelling stond.
Theo Manten

Het hele gezin leed onder zijn verslaving. ,,Ze zeggen niet voor niets dat alcoholisme een familieziekte is. Mijn hele omgeving had er last van, zeker omdat ik een bekende Nijkerker ben. Mijn kinderen zaten in de tienerleeftijd en waren niet heel blij met me. Als wethouder werd ik overal gesignaleerd met een pot bier in mijn handen, waar zij dan weer opmerkingen over kregen.”

Uiteindelijk werd zijn alcoholgebruik meer opgemerkt binnen de politiek. ,,Op het einde van mijn termijn als wethouder, in 2010, kregen mijn partijgenoten echt moeite met mijn alcoholgebruik en werd ik verzocht op te stappen.” Thuis had hij niks om handen, zijn transportbedrijf en twee cafés waren verkocht. ,,Ik werd uit de partij gezet, omdat ik in het brandpunt van de belangstelling stond. Mijn alcoholgebruik was geen reclame voor de partij. ”

Ik had 50 euro aan leefgeld in de week en haalde halve liters bij de Aldi voor 50 cent zodat ik zo veel mogelijk alcohol kon kopen.
Theo Manten

Liegen en bedriegen

Daarna ging het bergafwaarts met hem. ,,Je leven wordt door drank beheerst. Ik dacht bij het opstaan niet aan een warme douche of koffie, maar aan wanneer ik het eerste blikje bier open kon trekken. Ik ging liegen en bedriegen, drank was mijn middel en dat ging ik verstoppen op plekjes waarvan ik dacht dat anderen ze niet in de gaten hadden. Dat kon in mijn fietstas zijn, of in de wasmachine als ik visite kreeg. Ik ging naar plekken toe waar drank werd verkocht waar ik geen bekende mensen tegen zou komen.”

Zijn alcoholgebruik zorgde zeven jaar geleden voor zijn scheiding. ,,Als je niks aan je verslaving doet, blijft het in stand. Ik zat volledig aan de grond en had geen geld om mijn huur te betalen. Ik had 50 euro aan leefgeld in de week en haalde halve liters bij de Aldi voor 50 cent zodat ik zo veel mogelijk alcohol kon kopen. Al het geld dat ik had werd omgezet in drank en vervolgens kwam ik in de schuldsanering terecht.”

In de periode van zijn alcoholgebruik zijn er meerdere handreikingen geweest van mensen die hem wilden helpen om af te kicken. Twee keer vloog hij naar Zuid-Afrika voor een behandeling in een gespecialiseerde kliniek. ,,Je moet als verslaafde op een gegeven moment je ‘rock bottom’, je absolute dieptepunt bereiken. Als je dat hebt bereikt, kun je tot inzicht komen.”

Geen leuke conclusie

Voor hem kwam dat moment toen zijn kinderen geen contact meer met hem wilden hebben. ,,Ik kreeg ze niet aan de telefoon. In de schuldsanering hield ik mij niet aan de afspraken en er werd gedreigd dat ze mij eruit wilden gooien. Toen wist ik: nu moet ik er echt wat gebeuren.”

Twee jaar geleden kreeg hij begeleiding van stichting Forzsa. Tien dagen bracht hij in de kliniek door om te ontgiften en vervolgens doorliep hij een dagbehandeling van twee weken . ,,Hier was een begeleider die de juiste snaar wist te raken en dat is zo belangrijk voor een verslaafde. Je kunt in een kliniek van de drank af komen, maar de begeleiding thuis is minstens zo belangrijk. Ik had het anders niet volgehouden.”

Lichamelijk had hij geen klachten van het afkicken. ,,Er waren mensen in de kliniek die na twee dagen nog rondliepen met trillende handen. Voor mij was het vooral mentaal heel zwaar. Je moet onder ogen zien dat je alcoholist bent, dat is niet zo’n leuke conclusie voor jezelf.”

Zodra hun verslaving onder controle is, kunnen ze resocialiseren zoals dat bij mij ook is gebeurd.
Theo Manten

Ervaringsexpert

Manten wil zijn negatieve ervaringen omzetten in iets positiefs. Onlangs rondde hij de opleiding Verslavingskunde 1 af. Hij liep al stage bij stichting Forzsa en is daar sinds 1 februari gediplomeerd ervaringsdeskundige. ,,Als je tweehonderd dagen nuchter bent, mag je met de opleiding starten. Nu ga ik anderen helpen die nog worstelen met hun verslaving. Dat is toch geweldig? Als er eentje weet wat een ellende het is om in zo’n diep gat te zitten dan ben ik het.”

Hij weet zeker dat hij een goede begeleider is voor zijn cliënten. ,,Ze moeten niet proberen om mij iets op de mouw te spelden, want liegen heb ik zelf als de beste gedaan. Ik kom bij mensen thuis om zaken te bespreken waar ze tegenaan lopen bij het afkicken. Zodra hun verslaving onder controle is, kunnen ze resocialiseren zoals dat bij mij ook is gebeurd.”

Manten werkt deze week mee aan de Week van het Geld op de lokale radio om zijn verhaal door te geven aan anderen. Hij zal nooit meer een biertje opentrekken. ,,Verslaafd blijf je de rest van je leven. Ik mag nooit meer drinken, want dan herkennen hersenen de alcohol en word ik aangespoord om er nog eentje te nemen. Ik ben nog steeds verslaafd, maar niet in gebruik.”

Bron: Maranke Pater 22-03-21 ad.nl